Pamięć RAM

To podstawowy rodzaj pamięci cyfrowej. W niej są przechowywane programy i pliki, nad którymi obecnie pracuje komputer. Obecnie najpopularniejsze są pamięci typu DDR3, stosowane w większości urządzeń. Ze standardu DDR4 korzystają jedynie najnowsze procesory z linii Skylake oraz płyty główne z chipsetem X99. Pamięci DDR3 pracują na napięciu 1,5 V, zaś DDR4 1,2 V, co pozwoliło na zmniejszenie poboru energii. Dwa podstawowe parametry to częstotliwość taktowania oraz opóźnienia. Wyższe taktowanie jest okupione większymi opóźnieniami, jednak wzrost częstotliwości taktowania przyczynia się do wzrostu przepustowości pamięci, co rekompensuje zwiększone opóźnienia. Pamięci DDR4 osiągają większe częstotliwości niż DDR3, dzięki czemu są od nich wydajniejsze. Przy obecnie bardzo korzystnych cenach najrozsądniej jest zastosować przynajmniej 4 GB pamięci RAM. Ilość ta spokojnie wystarczy do pracy biurowej. Dla graczy lub użytkowników pracujących w programach graficznych czy do edycji wideo zalecamy przynajmniej 8 GB. W praktyce większość aplikacji profesjonalnych zrobi użytek z każdej ilości wolnej pamięci.

Karty dźwiękowe

W komputerze karta dźwiękowa odpowiada za rejestrowanie, przetwarzanie i odtwarzanie dźwięku. Bezpośrednio wpływa więc na jakość odtwarzanego dźwięku. W praktycznie wszystkich płytach głównych dostępnych na rynku jest zintegrowany układ dźwiękowy, który swoimi możliwościami prawdopodobnie zadowoli większość użytkowników komputerów. Jednak ci, których uszy są bardziej wyczulone, powinni rozejrzeć się za dodatkowymi kartami dźwiękowymi. Te są dostępne w formie kart rozszerzeń podłączanych do złącza PCI Express lub po prostu w formie akcesoriów podłączanych przez USB. Z tych ostatnich skorzystają oczywiście najbardziej posiadacze laptopów.

Dyski HDD i SSD

Dyski twarde oraz SSD odpowiadają w komputerach za przechowywanie i magazynowanie danych. Obecnie najpopularniejsze i najczęściej stosowane w komputerach są 3,5-calowe dyski twarde. SSD to nośnik bazujący na pamięciach flash, który jest znacznie szybszy niż talerzowy dysk twardy oraz droższy. Obecnie w segmencie budżetowym cena dysku SSD za 1 GB wynosi ok. 1 zł, z kolei w wypadku HDD jest to ok. 0,25 zł za 1 GB. Brak elementów mechanicznych, a co za tym idzie niewrażliwość np. na wstrząsy, niewielkie wymiary i energooszczędność czynią SSD nośnikiem idealnym do komputerów przenośnych. Do połączenia z płytą główną SSD oraz HDD wykorzystują zazwyczaj interfejs SATA w wersji I, II lub III. SATA I oferuje przepływność na poziomie 1,5 Gbit/s i w zasadzie wyczerpuje możliwości dysków twardych. SATA II oraz III umożliwiają transfer danych z prędkością odpowiednio 3 i 6 Gbit/s. Dopiero wykorzystanie jednego z tych dwóch interfejsów pozwala dyskom SSD rozwinąć skrzydła. Największą przewagę SSD nad HDD ma pod względem prędkości zapisu i odczytu. W tradycyjnym dysku twardym za dobrą przyjmuje się średnią prędkość odczytu na poziomie 130 MB/s, najnowsze SSD osiągają prędkość odczytu rzędu nawet 500 MB/s. Różnica na ich korzyść jest więc miażdżąca. SSD znacznie przyspiesza pracę komputera, zainstalowane na nim programy włączają się praktycznie błyskawicznie, a system operacyjny startuje w kilka sekund.

Dyski SSD oprócz do interfejsu SATA można podłączać bezpośrednio pod PCI Express (dysk dostępny w formie karty rozszerzeń), złącza M.2 oraz U.2. Oferują one większą przepustowość niż tradycyjny interfejs SATA. Wydajność dysku twardego w dużej mierze zależy od prędkości obrotowej oraz ilości pamięci podręcznej. Obecnie każdy dysk twardy w rozmiarze 3,5 cala przeznaczony do komputera stacjonarnego powinien mieć prędkość obrotową przynajmniej 7200 obr./ min. Pamięć podręczna przyspiesza dostęp do pamięci masowej, obecnie 64 MB to standard w nośnikach o pojemności przynajmniej 1 TB. Z uwagi na wysokie ceny dysków SSD o dużej pojemności popularnym rozwiązaniem jest łączenie SSD oraz HDD. W komputerze znajdują się dwa dyski, na SSD zainstalowany jest system operacyjny oraz najczęściej używane aplikacje, z kolei dysk twardy jest wykorzystywany jako typowy magazyn danych.