Eldom NU9 Atmo nawilżacz ultradźwiękowy z szerokim zakresem regulacji poziomu wilgotności(45 – 90 proc.) z wyświetlaczem LCD,  

Higrometr i higrostat – precyzyjne nawilżanie

Jednym z najważniejszych urządzeń przy nawilżaniu powietrza jest higrometr, który mierzy zawartość pary wodnej w powietrzu i pokazuje względną wilgotność powietrza na wyświetlaczu lub za pomocą wskaźnika mechanicznego. Higrostat wbudowany w nawilżacz utrzymuje poziom wilgotności zgodnie z zaprogramowaną wartością przez automatyczne zmniejszenie lub zwiększanie ilości wytwarzanej pary. Nie należy umieszczać higrometru w miejscu mocno nasłonecznionym, przy źródle ciepła, bo pomiar wilgotności będzie zniekształcony. Higrometry mogą przyjmować różne formy, mogą być samodzielnymi urządzeniami lub funkcją samego urządzenia. W nawilżaczu Eva Smart marki Stadler Form czujnik wilgotności zainstalowano w pilocie. Dzięki temu można go ustawić w miejscu, w którym zależy nam na pomiarze, najlepiej w odległości między 3 i 5 m od nawilżacza. Zdalny czujnik powinien być umieszczony centralnie w pokoju, tak, aby powietrze w pomieszczeniu mogło swobodnie przepływać przez niego. Jeśli nie jest to możliwe, zaleca się umieszczenie zdalnego czujnika w minimalnej odległości 30 cm od ściany i minimalnej odległości 2 m od okna i otworów wentylacyjnych. Czujnik komunikuje się radiowo z oczyszczaczem – po wciśnięciu przycisku na pilocie przesyła dane do urządzenia. Wartość wilgotności jest podawana na wyświetlaczu. Po naciśnięciu przycisku „Auto”, uruchamia się tryb automatyczny, a wraz z nim aktywowana jest technika Adaptive Humidity. W trybie automatycznym urządzenie dostosowuje poziom wydajności nawilżania automatycznie w celu osiągnięcia i utrzymania w energooszczędny sposób pożądanej wilgotności 45 proc.

STADLER FORM Eva Smart; BEGOOD GO-2030; CONCEPT ZV1200 Perfect Air

Najważniejsze parametry nawilżacza

Przy wyborze nawilżacza warto zapoznać się z parametrami, które umożliwią wybranie optymalnego urządzenia do powierzchni pokoju. Główne parametry nawilżaczy powietrza to:

• rozmiar pomieszczenia – zalecana powierzchnia pokoju do nawilżania, dla której zagwarantowane jest skuteczne oczyszczanie dla danej wydajności urządzenia. Im większa wydajność, tym większy pokój można oczyścić. W wypadku nawilżaczy jest podawany w [m2] lub uwzględniając kubaturę pomieszczenia [m3]. Typowe wartości powierzchni to od 8 do 50 m2;
• pobór mocy – o kosztach eksploatacji urządzenia decyduje pobór mocy. Jest zależny od rodzaju nawilżacza, wydajności i wielkości powierzchni oraz poziomu wilgotności, jaki chcemy osiągnąć. Za pobierające mało energii są uważane nawilżacze ultradźwiękowe i ewaporacyjne. Nawilżacze ultradźwiękowe w najmniejszych pomieszczeniach mogą osiągać bardzo niskie zużycie energii, na poziomie 6 – 8 W. Nawilżacze pracujące w średniej wielkości pomieszczeniach potrzebują średnio 20 – 50 W. Konkurują z nimi ewaporacyjne, w których głównym źródłem poboru energii jest wentylator (od 8 do 50 W). W nawilżaczach hybrydowych moc wzrasta, gdy wytwarzana jest ciepła mgiełka – wtedy grzałka podgrzewa wodę, a jej moc to 150 – 300 W;
• wydajność parowania – podawana jest w mililitrach na godzinę [ml/h] lub litrach na dobę. Jest to wskaźnik informujący, jaką ilość wody jest w stanie dany nawilżacz odparować do powietrza. Im jest większa, tym szybciej uzyskamy jej określony poziom. Im większa jest powierzchnia pokoju, w którym chcemy zastosować nawilżacz, tym większa powinna być jego wydajność. Najwydajniej pracują nawilżacze parowe z ciepłą mgiełką w wyniku podgrzania wody. Nieco mniejszą mają ultradźwiękowe. Najmniej wydajne są ewaporacyjne – najbardziej ekologiczne, w których szybkość parowania zależy od temperatury powietrza;
• pojemność zbiornika [l] – od jego wielkości zależeć będzie, jak często będziemy dolewać wodę. Wielkość zbiornika praktycznie decyduje o gabarytach urządzenia. W najlepszych urządzeniach poziom wody jest sygnalizowany różnymi kolorami pasków LED- -owych na obudowie. Najprostszy sposób to wybrać nawilżacz z przezroczystym zbiornikiem;
• głośność [dB(A)] – to ważny parametr, ponieważ nawilżacze parują w trybie ciągłym, jeśli nie mają higrostatu, co może być męczące. Źródłem hałasu są przede wszystkim wentylatory (nawilżacze ewaporacyjne). Najcichszym działaniem charakteryzują się nawilżacze parowe, które nie mają elementów ruchomych. Na tyle są ciche, że przy najmniejszej wydajności można używać ich w sypialni (głośność mniejsza od 26 dB(A);
• wymiary [mm] – zazwyczaj podawane są szerokość, głębokość i wysokość. Nawilżacze mają urozmaicone kształty obudów, mogą być walcowe, stożkowe, kuliste lub nieregularne;
• masa [kg] – bez wody, zależna od materiału obudowy, masy filtrów i silnika wentylatora.

Adler AD 7966 z funkcją higrometru stale monitoruje i wyświetla aktualną wilgotność. Zaletą jest też funkcja aromaterapii. (Fot. Adler)

Gdzie najlepiej ustawić nawilżacz?

Do ustawienia nawilżacza wybiera się stabilną i równą powierzchnię. Dla małych urządzeń może być to stolik, dla dużych podłoga. Szczególnie nawilżacze ultradźwiękowe powinny być odsunięte jak najdalej od mebli ze względu na możliwość osadzania białego nalotu. Urządzenie należy umieścić na wodoodpornej powierzchni, aby para woda nie uszkodziła mebli. Nie należy stawiać nawilżacza bezpośrednio na dywanach, ręcznikach, kocach czy też powierzchniach chłonnych, ze względu na możliwość nieszczelności zbiornika.

Co zrobić z „twardą” wodą w nawilżaczu?

W zależności od częstotliwości używania i stopnia twardości wody może okazać się konieczne przeprowadzanie, co tydzień lub co drugi tydzień usuwania kamienia w celu zoptymalizowania wydajności urządzenia. Jeśli woda jest twarda, zaleca się używanie w nawilżaczu wody destylowanej, która pomaga ograniczać osadzanie się minerałów. Aby ograniczyć powstawanie osadu w zbiorniku, można użyć odkamieniacza w pojemniku, albo tabletek czyszczących do nawilżacza. Jeśli konstrukcja nawilżacza na to pozwala, można stosować filtr odwapniający, usuwający nadmiar kamienia z wody.