Suszenie i przechowywanie drewna

Suszenie i przechowywanie

Kiedy drewno znajdzie się już na posesji, należy zadbać o odpowiednie miejsce do jego przechowywania. Pamiętajmy, że drewno musi wyschnąć. Palenie w piecu czy kominku mokrym szczapami przynosi więcej szkody niż pożytku. Takie drewno ciepła daje niewiele, dużo jest tylko dymu i nieprzyjemnego zapachu.

Uwaga! A by drewno uzyskało odpowiedni, niewielki poziom wilgotności powinno się suszyć ok. 12–18 miesięcy, a niektóre gatunki drzew liściastych potrzebują do tego nawet 2 lat.

Jeśli chcemy nieco przyspieszyć ten proces, dobrze jest je pociąć na krótkie, maksymalnie 30-centymetrowe kawałki. Dobrze jest dostosować wielkość polan do wielkości kominka czy pieca, w którym będziemy nimi palić. Tu znów niezbędne będą odpowiednie narzędzia: piła łańcuchowa lub ręczna oraz stabilny kozioł, a następnie do łupania siekiera rozłupująca lub mechaniczna łuparka do drewna. Dotychczas najpopularniejszym narzędziem wykorzystywanym do przygotowywania opału była siekiera, lecz praca taka wymaga znacznego wysiłku i może być uciążliwa, zwłaszcza gdy ilość drewna przeznaczonego do obróbki jest znaczna. Łuparki nie są może szczególnie popularne, ale z pewnością będą zyskiwać sobie coraz więcej zwolenników, ponieważ zdecydowanie ułatwiają i przyspieszają pracę. Jest to kategoria maszyn przeznaczona do specyficznego zastosowania. Docelową grupą odbiorców są właściciele domków wyposażonych w kominki lub kotły centralnego ogrzewania opalane drewnem. Łuparki do drewna pozwalają znacznie skrócić czas pracy i oszczędzić siły. Na rynku znaleźć można różne konstrukcje, wyróżniające się odmiennymi parametrami roboczymi i wydajnością. Pod względem konstrukcji spotkać się można z dwoma typami: łuparkami hydraulicznymi i stożkowymi.

Łuparki hydrauliczne polecane są zarówno amatorom, jak i profesjonalistom. Dzielą się na dwa główne typy konstrukcji: poziomą i pionową. Konstrukcje poziome w większości przeznaczone są do przydomowego użytku przy niezbyt dużym obciążeniu i małej średnicy rozłupywanych kłód drewna. Konstrukcyjną podstawą tego typu urządzenia jest solidna rama ze stali. Do niej przymocowany jest silnik elektryczny wraz z pompą hydrauliczną i innymi mechanizmami pomocniczymi. U góry urządzenia znajduje się łoże wraz z suwadłem i klinem rębaka. W łożu umieszcza się polano, następnie po uruchomieniu stopa suwaka dociska drewno do klina, rozłupując je. Suwak przesuwany jest za pomocą siłownika hydraulicznego o podwójnym działaniu. Ciśnienie generowane jest przez pompę hydrauliczną napędzaną bezpośrednio silnikiem elektrycznym.

Suszenie i przechowywanie drewna 2

Najczęściej stosowane są silniki komutatorowe prądu przemiennego zasilane jednofazowo ze standardowego gniazdka 230 V.

Zasilanie tego typu pozwala zastosować silniki o mocy do 3000 W. Powyżej tego pułapu używa się silników trójfazowych. Przy doborze łuparki warto o tym pamiętać, gdyż nie każdy budynek zaopatrzony jest w przyłącze trójfazowe.

Silniki trójfazowe stosowane są też do napędu łuparek pionowych. Ich zaletą jest wygodna pozycja podczas pracy. Odpowiednio ustawiona maszyna nie zmusza nas do schylania się w celu umieszczenia w niej drewna. W tym wypadku suwak umieszczony pionowo porusza się w pozycji góra-dół, a klin rębaka umieszczony jest na jego końcu. Wszystkie mechanizmy umieszczone są w nieruchomej części ramy. Ważnym elementem łuparki pionowej są łapy, utrzymujące kłodę drewna w pozycji pionowej. Łuparki hydrauliczne mają ściśle określone w specyfi kacji maksymalne wymiary obrabianej kłody drewna. Istotne są długość i średnica pniaka.

Sterowanie odbywa się za pomocą dźwigni rozdzielacza hydraulicznego i włącznika załączającego silnik elektryczny napędzający pompę. Łuparki stożkowe wyróżniają się odmienną konstrukcją od powyższych typów maszyn. Tu czynnikiem oddziałującym na drewno jest obrotowy świder o właśnie stożkowym kształcie, który „wgryzając” się w kłodę drewna, rozrywa ją na części. Taka łuparka wymaga nieco większego wkładu pracy. Każdorazowo kłodę należy odpowiednio ustawić, nakierowując ją na stożek. Nie spotkamy tu hydraulicznego siłownika i pompy.

Świder napędzany jest bezpośrednio z silnika elektrycznego bądź pośrednio przez przekładnię pasową. Moc silnika zależna jest od średnicy świdra, jednak z reguły nie przekracza 6 kW. Zaletą łuparek świdrowych jest brak ograniczeń co do maksymalnej średnicy łupanego drewna. Istotna jest za to długość, bowiem w większości maszyn tego typu odległość między świdrem a podstawą, o którą opiera się drewniana kłoda, jest stała i nie ma możliwości jej regulacji.

Łuparka świdrowa jest też bardzo prosta w obsłudze. Wystarczy wcisnąć przycisk uruchamiający silnik i już można pracować. Pamiętać jednak należy o kwestii bezpieczeństwa i nie zbliżać rąk do pracującego świdra.

Przygotowane drewno należy odpowiednio przechowywać. Miejsce do tego przeznaczone powinno być zadaszone, możliwie suche i zapewniające odpowiednią wentylację, a drewno ułożone luźno i odizolowane od podłoża. Jeśli nie mamy przygotowanej do tego celu drewutni lub wiaty, dobrym miejscem do przechowywania jest południowa ściana domu. Za stosem drewna należy pozostawić szczelinę wentylacyjną o szerokości 5–10 cm.

2017-10-19
x

Kontakt z redakcją

© 2024 InfoMarket