Najlepszym telewizorem 8K w rodzinie TCL jest 85 calowy Mini LED X92 Pro z systemem Google TV, wyposażony w system audio 5.1.2-kanałowy składający się z 25 głośników. (Fot. TCL)

Tryb kalibracji obrazu Netflix

Popularność serwisu VoD Netflix sprawiła, że niektóre marki, jak Panasonic i Sony, wprowadziły system kalibracji obrazu, aby jak najlepiej odtwarzać filmy z tego serwisu. Eksperci firm Sony i Panasonic ds. urządzeń i jakości obrazu we współpracy ze specjalistami Netfliksa zajmującymi się odwzorowaniem kolorów ustalili optymalne parametry obrazu, uwzględniając różnice w jakości obrazu telewizorów obu marek. Poprawia on jakość wszystkich materiałów dostępnych w serwisie Netflix, nie tylko tych oferowanych w 4K i HDR. Tryb kalibracji obrazu Netflix jest dostępny na telewizorach Sony Bravia z serii Master (np. Sony XR-83A90J) oraz Panasonic OLED (serie: JZ2000E, JZ1500E, JZ950E).

TCL 65C825

Matryca 100/120 Hz – płynność ruchu

W większości telewizorów mini-LED i OLED częstotliwość odświeżania matrycy wynosi 100/120 Hz, co powoduje, że płynniej odtwarzają ruch na ekranie. W telewizorach 100/120 Hz dodatkowo można włączać układy redukcji smużenia i poprawy płynności ruchu. Do eliminowania zjawiska smużenia (nieostrych konturów), można skorzystać z funkcji upłynniacza ruchu. Podobnie jest z eliminowaniem zjawiska juddera, czyli skokowego poruszania się obiektów w filmach realizowanych kamerami rejestrującymi obraz z szybkością 24 kl./s. korygowanie smużenia jest wynikiem stosowania różnych technik: zwiększania częstotliwości odświeżania obrazu z dodatkowymi klatkami, wygaszania podświetlenia (Local Dimmingu), skanowania podświetlenia i innych technik udoskonalających płynność ruchu obiektów na ekranie telewizora o różnej skuteczności w zależności od modelu. Z sygnałem 24p najczęściej mamy do czynienia przy odtwarzaniu filmów z płyt DVD i Blu-ray. Jedynym sposobem sprawdzenia skuteczności działania opisywanych układów jest oglądanie dynamicznych scen, przewijanych napisów, które pozwolą ocenić skuteczność zastosowanych układów. W większości telewizorów można je wyłączać, co na pewno pozwoli ocenić ich skuteczność działania. Zwiększanie częstotliwości odświeżania obrazu może powodować, że ruch obiektu jest za płynny i wydaje się zbyt naturalny, co powoduje, że mamy do czynienia z tzw. efektem teatru telewizji (oderwanie postaci od tła). Aby go zminimalizować, należy dostosować poziom aktywności systemu, wybierając go z minimum 3 poziomów aktywności poprawy płynności ruchu.

Bardzo dobrą jakość obrazu na największym 86-calowym telewizorze 8K MiniLED LG 86QNED993PB osiągnięto dzięki matrycy Quantum Dot NanoCell 120 Hz i procesorowi α9 AI. (Fot. LG)

Procesor w telewizorach

Każdy wyświetlacz o dużej rozdzielczości jest wyposażony w procesor obrazu, jednak tylko najlepsze procesory przetwarzają sygnały wideo tak, aby mogły zachować wszystkie niuanse i detale zawarte w materiale źródłowym, żeby obraz był najlepszej jakości. Ze względu na technikę Ultra HD 4K i 8K oraz funkcje smart TV zwiększają się wymagania dotyczące mocy obliczeniowej procesorów. Procesor obrazu przetwarza także wszystkie sygnały wideo do nominalnej rozdzielczości wyświetlacza (skalowanie obrazu), realizuje funkcje poprawiające jakość obrazu, usuwa zniekształcenia spowodowane konwersją i przesyłaniem sygnału wideo. Każda z firm ma własne układy przetwarzania sygnału telewizyjnego na obraz i poprawy jego jakości. Największe wymagania dotyczące mocy obliczeniowej dotyczą telewizorów 8K, w których stosowane są algorytmy sztucznej inteligencji. Najnowsze procesory stale analizują przesyłane sygnały, aby poprawić jakość obrazu oraz dźwięku. Dzięki algorytmom głębokiego uczenia procesor wykrywa różnice między twarzami, tekstem i innymi elementami o wielu szczegółach, a następnie koryguje każdy element obrazu, poprawiając jego jakość.

LG 75QNED963PA; SAMSUNG QE85QN900ATXXH

8K – największe i najlepiej wyposażone

Elitą wśród telewizorów o dużych przekątnych mini-LED i OLED są Ultra HD 8K. Są najdroższe, ale zawierają najnowsze rozwiązania techniczne. Oprócz dużej przekątnej wyświetlacz 8K ma rozdzielczość 7680 × 4320 pikseli (33 mln pikseli). To cztery razy więcej niż w 4K Ultra HD (UHD) i 16 razy więcej niż w wyświetlaczu Full HD (FHD). Zwiększona rozdzielczość wyświetlacza umożliwia wyraźniejsze odwzorowanie szczegółów oraz tworzy poczucie realizmu i głębi, które pozwala niemalże zanurzyć się w oglądanych treściach. Piksele stają się niemal niewidoczne dla ludzkiego oka. Większość widzów nie będzie w stanie odróżnić obiektów przedstawionych na ekranie od rzeczywistości. Wielka rozdzielczość umożliwia nie tylko tworzenie wyjątkowo realistycznych obrazów.

MiniLED Philips 75PML9506/12 z charakterystycznym oświetleniem Ambilight. (Fot. Philips)

Dźwięk – dodatkowe wrażenia

Telewizory mini-LED i OLED mają bardzo dobre systemy dźwięku. Można skorzystać z opcji wirtualnego dźwięku przestrzennego 5.1 przy wykorzystaniu głośników telewizora i np. systemu DTS Virtual:X. Warto szukać telewizorów z markowymi systemami audio, np. Onkyo (TCL), które są sygnowane logiem marki, co jest gwarancją lepszej jakości dźwięku. Wiele marek stosuje wyrafinowane systemy głośnikowe, aby uzyskać bardzo dobrej jakości dźwięk. Przy odtwarzaniu filmów w wersji Dolby Atmos najlepszym rozwiązaniem jest jednak zastosowanie soundbara.

LG OLED55C11LB; NORDMENDE Wegavision OLED55A

Telewizor do kina domowego z systemem Linux czy Android TV?

Decydując na zakup telewizora mini-LED lub OLED, możemy wybrać telewizor z różnymi systemami operacyjnymi, które dla użytkowników różnią się wyglądem menu, szybkością działania i liczbą funkcji. Do wyboru są telewizory z systemem operacyjnym Linux w wersji danego producenta (np. Tizen Samsunga czy webOS LG, które są dostępne tylko w modelach tych marek) lub Android TV (dostępny na wielu telewizorach). System operacyjny Linux daje możliwość opracowania menu z wyglądem charakterystycznym dla danej marki. Telewizory linuxowe są szybsze w działaniu, np. przy przełączaniu kanałów czy uruchamianiu aplikacji, ale oferują dostęp do mniejszej liczby aplikacji. Dostęp do wielu mediów znacznie skomplikował obsługę telewizora. Znając swoje preferencje dotyczące korzystania z różnych mediów, warto sprawdzić, jak wygląda interfejs użytkownika i zarządzanie nim w telewizorze, jak szybko następuje przełączanie źródeł zewnętrznych multimediów, kanałów telewizyjnych, uruchamianie aplikacji, sterowanie pilotem i komendami głosowymi. Interfejs użytkownika tworzy się w oparciu o system operacyjny, nazywany także platformą. Interfejs i funkcje smart w zależności od marki są jednak nieco inne, choć część dostępnych aplikacji powtarza się u niektórych producentów. Najbardziej znane platformy to: Tizen – Samsung, WebOS – LG, Saphi – Philips, My Home Screen – Panasonic.

Android TV czy Google TV?

Sukces systemu Android na smartfonach i tabletach spowodował, że wprowadzono go także w telewizorach w wersji Android TV. Aplikacje i gry androidowe wyglądają znacznie atrakcyjniej na dużym ekranie. System operacyjny Android TV zyskał dużą popularność ze względu na udostępnianie największych zasobów domowej rozrywki po podłączeniu telewizora do Internetu. Możliwość oglądania zasobów wideo ze smartfona na dużym ekranie dzięki funkcji Chromecast to dodatkowy argument za korzystaniem z systemu Android TV. Smartfon łączy się bezprzewodowo z telewizorem przez Wi-Fi.

Można wybierać, czy daną aplikację ze sklepu Google Play instalować na telewizorze, czy na smartfonie. Jeżeli korzystamy z aplikacji, np. Netfix, na smartfonie, strumieniowanie filmu nie zostanie przerwane, gdy zadzwoni telefon. W ubiegłym roku Android TV pojawił się po raz pierwszy w nowej odsłonie graficznej i funkcyjnej jako Google TV, na początek w telewizorach Sony i TCL, a modele z Android TV w wersji 11 będą aktualizowane do wersji Google TV. Dla użytkownika telewizora Google TV to nowa nakładka na Android TV. Jej celem jest nie tylko zmiana wizualna głównego ekranu, ale także spełnienie nowych oczekiwań i wymagań klientów. Wprowadzane zmiany w Google TV mają ułatwić zarządzanie domową rozrywką. Google TV zmienia filozofię korzystania z rozrywki. Dawniej na głównym ekranie menu telewizora były pokazywanie ikony aplikacji. Pojawienie się coraz większej liczby serwisów z bogatą ofertą filmową, muzyczną czy gier oraz możliwość oglądania telewizji na żywo w sieci spowodowały konieczność udoskonalenia wyszukiwania zarządzania multimediami.

Przede wszystkim postawiono na szybszy i logiczny układ do wyszukiwania filmów i rekomendacji. Na głównym ekranie pojawiły się nowe kategorie, wzorowane na popularnych serwisach VoD:  

• Live – kanały telewizyjne na żywo, sport, koncerty;  
• Movie, czyli filmy z serwisów VoD z rozbudowanymi informacjami o nich i rekomendacjami;  
• Biblioteka – podgląd wypożyczonych, kupionych i zaczętych filmów;  
• Aplikacje – zbiór zainstalowanych przez użytkownika aplikacji VoD, muzycznych i gier;  
• Rozrywka – dla dzieci.

W Google TV, jeśli będziemy poszukiwać konkretnego filmu, nie musimy się zastanawiać, w jakiej aplikacji zainstalowanej na telewizorze i w jakiej kategorii się znajduje. Wystarczy zapytać asystenta o tytuł filmu, a on przeszuka za nas zainstalowane w telewizorze aplikacje. Jeśli nie znajdzie, poszuka w Internecie.

Ceny telewizorów mini-LED i OLED są bardzo zróżnicowane, zależne od przekątnej i wyposażenia. Na przykład TCL55C825 o przekątnej 55 cali kosztuje 4799, TCL 65C825 o przekątnej 65 cali kosztuje 5799 zł, a 55-calowy OLED LG 55A13LA – 5399 zł. Spełnią już wymagania dla bardzo dobrego telewizora do kina domowego.