Automatyczna blokada drzwiczek podczas pracy pralkosuszarki to niezbędny element bezpiecznego użytkowania urządzenia. (Fot. Sharp)

Praktyczne programy automatyczne

Większość standardowych modeli pralkosuszarek wyposażona jest w automatyczne programy piorące, które znacznie poprawiają komfort użytkowania. Wybierając spośród wielu modeli, możemy mieć pewność, że większość z nich będzie w te programy wyposażona, ponieważ już dawno stały się one standardem w urządzeniach pralniczych. Do programów, w które wyposażona jest większość pralkosuszarek, zaliczamy na przykład pranie codzienne lub typu mix. W zależności od pojemności bębna standardowo upierzemy za jednym razem ubrania czteroosobowej rodziny. Programów można też używać do szybkiego wyprania średnio zabrudzonej odzieży codziennej, a dodatkowo tkaniny mogą się różnić rodzajem. W praktyce oznacza to, że w tym samym cyklu możemy wyprać bawełniane koszulki, jak i syntetyczne spodnie, pod warunkiem, że producent odzieży nie wskazał szczególnych parametrów ich prania. Przydatnym programem automatycznym jest pranie ręczne, przeznaczone przede wszystkim do bardzo delikatnych tkanin lub takich, które na metce mają oznaczenie, że nie nadają się do prania mechanicznego. Podobna zasada działania jest w programie prania tkanin delikatnych, przeznaczonym do odzieży delikatnej, takiej jak jedwab, satyna, kaszmir lub koronka. Często producenci dołączają specjalny kosz, który podczas procesu suszenia nie obraca się. Dzięki temu tkaniny są optymalnie suszone bez narażenia ich na uszkodzenie.

Programy, które warto wymienić, to także pranie wstępne, pranie dużych koców i kap oraz materiałów wykonanych z jeansu. Oprócz nich możemy również spotkać programy prania ubrań osób cierpiących na rozmaite alergie oraz właścicieli domowych zwierząt gubiących sierść.

Miele WTR870 WPM; Amica AWD1C8514ELSD; Sharp ES-GDD9144W0-PL; Bosch WDU2853KPL

Blokada przed zalaniem

Pralkosuszarki muszą spełniać szczególne normy dotyczące urządzeń pralniczych podłączonych do stałego przyłącza wody. Jedną z nich jest blokada bezpieczeństwa, która chroni mieszkanie przed zalaniem. Producenci stosują kilka takich systemów ochrony. Jednym z nich jest tzw. waterblock, umiejscowiony na wężu, który w razie awarii odcina dopływ wody do sprzętu. W praktyce wąż dopływowy skonstruowany jest podwójnie. Wewnętrznym wężem woda dopływa do pralki, ale jeśli z różnych przyczyn dojdzie do jego awarii, woda jest przemieszczana do węża zewnętrznego, który jest podłączony do systemu zapadkowego. W konsekwencji następuje natychmiastowa blokada dopływu wody. Podobną zasadę działania odnajdziemy w wężach z elektrozaworem, z tą różnicą, że tutaj dopływ wody zamykany jest elektrycznie.

Kolejnym zabezpieczeniem przed zalaniem jest zastosowanie czujnika umieszczonego w najniższym punkcie pralki. Jest to tak zwany waterproof. To prosty system, ale bardzo skuteczny, w którym do uruchomienia blokady wystarczy nawet kilka kropel wody. Na dnie pralki umieszczana jest mała kostka wykonana ze specjalnego materiału, wyglądem przypominająca gąbkę. W kontakcie z wodą kostka zaczyna pęcznieć, a kiedy powiększy się do założonego poziomu, styki systemu uwalniają się, powodując zamknięcie dopływu wody do pralki. W modelach wyższej klasy producenci coraz częściej stosują system automatycznego wypompowania wody. Popularną techniką jest również montaż hydrostatu, mierzącego poziom wody w urządzeniu. Zbyt wysoki poziom wody powoduje automatyczne uruchomienie pompy i wypompowanie z pralki jej nadmiaru. Przykładami wyżej wymienionych systemów są m.in. AquaStop marki Bosch oraz Waterproff System marki Miele.

Innowacyjne pralkosuszarki wyposażone są w specjalną aplikację mobilną, umożliwiającą zdalne diagnozowanie usterek urządzenia. (Fot. Samsung)

Blokada panelu sterowania

Dzisiejsze zabezpieczenia nie ograniczają się tylko do prawidłowego działania sprzętu. Coraz częściej pralki oraz pralkosuszarki wyposaża się w tzw. zabezpieczenia przed dziećmi, które blokują panele sterowania przed niepożądanymi zmianami parametrów pracy. Na pralkosuszarkach symbolem graficznym takiego zabezpieczenia jest klucz. Panel sterowania wraz z wszelkimi innymi funkcjami zostaje zablokowany, bez możliwości ich regulacji. Rozwiązanie to, inaczej nazywane zabezpieczeniem rodzicielskim, może być aktywowane kombinacją przycisków albo przytrzymaniem jednego z nich.

Inną formą zabezpieczenia jest wpisanie kodu PIN. Na wyświetlaczu urządzenia należy wprowadzić kilkucyfrowy kod, który automatycznie blokuje możliwość zmiany programu oraz innych ustawień. Wpisanie prawidłowego kodu umożliwi zmianę parametrów.

Jak wiadomo, dzieci są bardzo pomysłowe i jednym z ważnych zabezpieczeń w urządzeniach pralniczych jest magnetyczna blokada drzwi. Może ona przybrać różne formy: elektroniczną i mechaniczną. W praktyce wygląda to tak, że zarówno podczas pracy pralkosuszarki, jak i wtedy, gdy jest wyłączona, blokada uniemożliwia otwarcie drzwiczek.

Samsung WD8NK52E3AW; Amica AWDG7512CL; Bosch WNA 14402PL; Bosch WNA 24401PL

Prawidłowe czyszczenie pralkosuszarki

Pralkosuszarki, tak samo jak inne sprzęty gospodarstwa domowego, należy okresowo czyścić i konserwować, aby zapewnić ich prawidłowe działanie. W pierwszej kolejności należy zacząć od czyszczenia filtra. Niestety, ta czynność jest często pomijana, a niezwykle ważna dla całego procesu. W filtrze długotrwale zalega masa przeróżnych rzeczy, od włosów, przez nitki, a na resztach zawartości kieszeni pranych ubrań kończąc. Jeśli wyczyścimy pralkosuszarkę, a pominiemy filtr, to tak, jakbyśmy jej w ogóle nie czyścili. Warto o tym pamiętać. Kolejnym strategicznym punktem do wyczyszczenia jest szuflada na detergenty. Znajdziemy ją w modelach wyposażonych w standardowy dozownik do proszku, płynu do prania oraz do płukania tkanin. Wyjmujemy szufladę i bardzo dokładnie usuwamy resztki detergentów. Jeśli zabrudzenia są znaczne, możemy ją również namoczyć, a następnie dokładnie umyć i osuszyć. W systemie dozowania innym niż szuflada warto zapoznać się z instrukcją obsługi, w której krok po kroku producent opisał cały proces.

Uszczelka bębna stanowi następny punkt podczas czyszczenia. To w niej i pod nią gromadzą się bakterie i zanieczyszczenia. Nieprzyjemny zapach uwalniający się z bębna pochodzi między innymi z tej uszczelki. Gumowy kołnierz bębna warto przetrzeć suchą szmatką po każdym praniu. Stosuje się do tego mokrą ściereczkę, a w razie większych zabrudzeń – ściereczkę namoczoną detergentem. W obu wypadkach warto czyszczone powierzchnie wytrzeć do sucha. Pozostawienie otwartych drzwiczek bębna również wspomaga proces czyszczenia. Wilgoć zamknięta w bębnie to idealne środowisko dla drobnoustrojów, które będą się w nim namnażać, a potem uwalniać nieprzyjemny zapach.

Agresywne środki chemiczne mogą uszkodzić uszczelkę bębna, powodując jej pęknięcia. Do jej czyszczenia warto używać sprawdzonych, delikatnych środków i miękkich ściereczek. (Fot. Miele)