Szuflada grzewcza lub do pakowania próżniowego nierzadko jest częścią spójnej linii wzorniczej oferowanej przez tego samego producenta. Takie zestawienie urządzeń czyni kuchnię praktyczną, funkcjonalną i elegancką. (Fot. Gaggenau)

Pakowanie próżniowe w szufladzie

Szuflada do zabudowy do próżniowego pakowania nie jest urządzeniem skomplikowanym. Składa się z kilku podstawowych elementów, z których warto wymienić pokrywę, listwę zgrzewającą, dyszę do zasysania powietrza, komorę na potrawę oraz poduszkę uszczelniającą. Urządzenia te są bardzo proste w obsłudze dzięki intuicyjnemu panelowi sterowania, który może być wygodnie umiejscowiony na froncie lub na rancie szuflady. Obsługa urządzenia może się różnić w zależności od modelu. Standardowymi funkcjami są marynowanie lub namaczanie oraz zgrzewanie. Nowoczesne modele wyposażone w wyświetlacz pokazują na nim wskaźniki związane z regulowaniem poziomu próżni oraz pozostałym czasem pakowania.

ASKO ODV8127S; GAGGENAU DVP221100

Zalety pakowania próżniowego

Dzięki pakowaniu próżniowemu możemy trzy-, cztero-, a nawet pięciokrotnie przedłużyć świeżość i zachować jakość przechowywanych produktów. Na przykład chleb lub bułki w temperaturze pokojowej mają trwałość ok. 3 do 4 dni, po zapakowaniu próżniowym można je przechowywać nawet o tydzień dłużej. Wołowina z kolei przechowywana w lodówce bez pakowania jest świeża przez ok. 4 dni, przy pakowaniu próżniowym przedłużymy jej trwałość o ponad 30 dni! Podobny efekt osiągniemy przy pakowaniu próżniowym drobiu, dziczyzny lub surowych warzyw i serów. Mięso zamrożone można przechowywać średnio przez ok. 6 miesięcy, przy pakowaniu próżniowym możemy mrozić je przez ok. 24 miesiące! Inną zaletą jest przede wszystkim zredukowanie liczby pojemników czy garnków, w których przechowujemy żywność. Miejsce w zamrażarce lub szafce zwiększy się nawet cztero- lub pięciokrotnie, jeśli zamienimy tradycyjne pojemniki na próżniowo zapakowane woreczki. Pakowanie próżniowe jest także idealnym rozwiązaniem do dzielenia dużych ilości produktów spożywczych na mniejsze porcje i zamrożenia ich. Ponadto zapakowane w zgrzanym woreczku próżniowym mięso lub warzywa można włożyć do piekarnika (w zależności od typu i jakości woreczka foliowego) lub do garnka z wodą, a w przypadku szuflad do pakowania próżniowego również przygotowywać je metodą sous-vide.

Nowoczesne szuflady do pakowania próżniowego wyposażone są w bezpieczne, teleskopowe prowadnice ze specjalną blokadą zapobiegającą ich wysunięciu i ułatwiającą wyjmowanie z urządzenia ciężkich i gorących potraw. (Fot. Gaggenau)

Modna metoda sous-vide

Pakowanie próżniowe jest dziś bardzo powszechną i chętnie stosowaną metodą przechowywania żywności. Nie tylko dlatego, że przedłużamy jej przydatność do spożycia, a tym samym mniej jej marnujemy, ale również w związku z rozpowszechnieniem metody wolnego gotowania sous-vide. Określenie „sous-vide” z francuskiego oznacza „w próżni”. Taki rodzaj obróbki pozwala zachować pełnię aromatu potrawy, ponieważ soki, minerały i smak mięsa, ryb, a nawet owoców i warzyw zostają w produkcie – dzięki woreczkowi, w którym wolno gotujemy, wszystko zostaje w środku potrawy. Próżniowo zapakowany produkt należy włożyć do garnka z wodą o niskiej temperaturze i gotować nawet 4 – 6 godzin na wolnym ogniu. Podobnie jest w wypadku piekarników parowych. Do woreczka, oprócz świeżego produktu, można włożyć zioła czy marynatę, a miękkość, soczystość i wyjątkowy aromat – gwarantowane. To z myślą o tej metodzie producenci wprowadzili na rynek szufladę do pakowania próżniowego do zabudowy.

MIELE EVS 7010; ASKO ODW8127B

Spójne wzornictwo sprzętów kuchennych

Nie bez znaczenia jest wzornictwo szuflady grzewczej. Dobrze, żeby było ono spójne z pozostałymi sprzętami zabudowy kuchennej, a przynajmniej urządzeniem, przy którym szuflada będzie montowana. Jeśli więc chcemy, żeby w kuchennej zabudowie znalazła się również szuflada, która nie będzie odstawała wzorniczo od reszty, najlepiej, by była tego samego producenta i pochodziła z tej samej linii produktowej co np. piekarnik czy ekspres do zabudowy, z którym często tworzy spójną całość. Jeśli nie markę, to przynajmniej warto zachować jednolitą kolorystykę sprzętu. Producenci oferują fronty szuflad wykonywane z czarnego lub białego szkła, a także ze stali nierdzewnej, podobnie zresztą jak fronty piekarników. Może to być też połączenie dwóch kolorów, jak np. w modelu AWDM6I z linii X-type marki Amica, gdzie górna część frontu wykonana jest ze szkła barwionego na czarno, a dolna jest w kolorze stali szlachetnej. O zachowanie spójnego wzornictwa nie powinno być zatem trudno. Szuflady grzewcze zwykle nie są wyposażone w standardowe, wystające uchwyty, jak piekarnik czy kuchenne szafki. Zamiast tego producenci wbudowują w nie specjalne systemy ułatwiające otwieranie zaledwie przez lekkie naciśnięcie frontu. W zależności od producenta systemy te noszą odmienne nazwy. Komfortowy dostęp do szuflady zapewniają prowadnice teleskopowe, które umożliwiają całkowite jej wysunięcie, a tym samym wygodny załadunek i rozładunek wnętrza.

SAMSUNG NL20T8100WK; GORENJE WD1410BG

Czyszczenie szuflad grzewczych

Pełny wysuw ułatwia również utrzymanie szuflady w czystości. Czyszczenie sprzętu powinniśmy wykonywać po każdym użyciu, a jeśli nie widzimy takiej konieczności, to względnie po zabrudzeniu. Należy jednak odczekać, aż urządzenie wystygnie. Następnie wystarczy wyjąć umieszczone wewnątrz niego maty antypoślizgowe i delikatnie przetrzeć powierzchnię, np. wilgotną ściereczką lub miękką gąbką z dodatkiem płynu do mycia naczyń. Po wyczyszczeniu szuflady jej wnętrze można osuszyć miękką ściereczką, wykonaną np. z mikrofibry, lub papierowym ręcznikiem. Do czyszczenia wnętrza szuflady producenci nie zalecają stosowania środków czyszczących zawierających m.in. sodę czy amoniak. Nie powinno się też używać preparatów odkamieniających, a także proszków i detergentów, które mogłyby spowodować zarysowanie powierzchni. Matę antypoślizgową z wnętrza szuflady najlepiej czyścić ręcznie, podobnie jak szufladę – z użyciem ciepłej wody i płynu do mycia naczyń. Do szuflady należy włożyć ją ponownie dopiero po jej całkowitym wyschnięciu.