Producenci kart graficznych juz dawna zauważyli, jaki potencjał niesie wykorzystanie kilku wyświetlaczy, zwłaszcza w wirtualnej rozrywce, i oferują użytkownikom specjalne rozwiązania mające ułatwić obsługę kilku monitorów. AMD w układach Radeon zastosowało rozwiązanie nazwane Eyefinity. Umożliwia ono podłączenie nawet sześciu monitorów do jednej karty graficznej. Z panelu sterowników Radeon Software użytkownik może zarządzać ustawieniem wyświetlaczy, ich rozdzielczością oraz trybem działania. Przykładowe konfiguracje to trzy monitory o rozdzielczości Full HD ustawione poziomo obok siebie. Dają one łącznie obraz o rozdzielczości 5760 × 1080 pikseli. Konkurencyjnym rozwiązaniem oferowanym przez firmę Nvidia w kartach GeForce jest Nvidia Surround. Dzięki niemu do karty graficznej możemy podłączyć nawet 5 wyświetlaczy. Podobnie można nimi swobodnie zarządzać z panelu sterowników karty graficznej. To, ile monitorów można podłączyć do karty graficznej, zależy od kilku czynników. Wśród nich można wymienić rodzaj układu graficznego czy liczbę i typ dostępnych złączy.
Wybór monitorów do połączenia zależy od tego, w jakich zastosowaniach mają one sobie radzić. Rozwiązaniem popularnym np. wśród grafików czy montażystów jest zastosowanie monitora pomocniczego. Oznacza to, że dysponujemy jednym zaawansowanym monitorem panoramicznym o dużej rozdzielczości, na którym można w pełnej krasie oglądać efekty pracy. Obok z kolei jest umieszczony wyświetlacz pomocniczy, zazwyczaj mniejszy, np. 20-calowy o proporcji 4:3. Na nim możemy wyświetlać dodatkowe informacje, okno przeglądarki internetowej, klienta poczty e-mail czy paski narzędzi oprogramowania, na którym pracujemy. W takiej sytuacji warto po prostu wybrać monitory, które będą pasowały do siebie stylistycznie i będzie można je odpowiednio razem zestawić, powinny również zapewniać szerokie kąty widzenia. Znacznie większe wymagania stoją przed monitorami, które będą używane do gier komputerowych. Popularnym rozwiązaniem jest konfiguracja trzech ustawionych poziomo wyświetlaczy, co znacznie zwiększa pole widzenia. Dla pełnej immersji i jak najlepszych wrażeń należy dobrać monitory z cienkimi ramkami, tak aby nie rozpraszały one nas podczas korzystania z wyświetlaczy. Jeśli zależy nam na jeszcze lepszych efektach, można wykorzystać monitory z zakrzywionym ekranem.
Oprócz tego ważna jest kwestia dostępnych złączy wideo w monitorach. Bez wątpienia monitory należy łączyć za pośrednictwem interfejsów cyfrowych. W zależności od tego, jakie złącza oferuje karta graficzna i w jakie wyposażony jest monitor, konieczne może być zastosowanie przejściówek. Stosunkowo łatwym rozwiązaniem jest wykorzystanie złącza DisplayPort 1.2 z MST. Wymaga to zastosowania koncentratora podłączanego do złącza DisplayPort. Następnie podłączamy do niego monitory, które mają pracować we wskazanej konfiguracji. Rozwiązanie to jest wygodne zwłaszcza dla użytkowników laptopów. W innych konfiguracjach monitory należy po prostu podłączać bezpośrednio do wyjść wideo karty graficznej.
Do odpowiedniego, precyzyjnego montażu ekranów warto zastosować specjalny uchwyt, umożliwiający montaż kilku monitorów zgodnych ze standardem VESA.
MultiSync EA 275UHD, NEC
Konfiguracja podłączonych monitorów wymaga również ustawienia trybu pracy wyświetlaczy. Tych jest kilka:
klonowanie – obraz na monitorze dodatkowym stanowi kopię obrazu z monitora głównego. Tryb ten jest wykorzystywany np. podczas prezentacji;
pulpit rozszerzony – pulpit jest rozszerzony na kolejny ekran, ustawienia mogą być konfigurowane niezależnie dla każdego wyświetlacza. Przykładowe zastosowanie to np. jeden ekran odpowiada za wyświetlanie przeglądarki i klienta poczty, w drugim uruchomiony jest program do obróbki grafiki;
rozciągnięcie horyzontalne – podłączone ekrany tworzą jeden duży pulpit, na podobnej zasadzie jakby stanowiły jeden wyświetlacz. Nie ma możliwości niezależnego regulowania ustawień monitorów. Przykładowe zastosowanie to gry komputerowe, w których renderowany przez kartę graficzną obraz jest rozciągnięty na wszystkie ekrany.
© 2024 InfoMarket