Praca z instalacjami elektrycznymi wymaga narzędzi zapewniających bezpieczeństwo. Do najczęściej wykonywanych prac należą: cięcie przewodów, ściąganie izolacji, zaciskanie konektorów, wkręcanie wkrętów i pomiary napięcia.
Przy naprawach urządzeń elektrycznych pierwszą czynnością jest sprawdzenie czy jest napięcie 230 V na przewodach czy w gniazdku. W prosty sposób można to sprawdzić korzystając z próbnika napięcia stykowego lub beztykowego.
WIHA SpeedE II electric (44318); STALCO S-66109
Wkrętakowe próbniki to proste narzędzia do pomiaru napięcia w gniazdku, na przewodach i urządzeniach elektrycznych. Napięcie pokazywane jest przez zapalenie się neonówki lub LED w górnej części wkrętaka lub przy bardziej zaawansowanych konstrukcjach – na wyświetlaczu LCD, a sam próbnik bardziej przypomina nowoczesny termometr niż klasyczny śrubokręt. Wynik pomiaru pokazywany jest po bezpośrednim dotknięciu przewodu lub – w wypadku niektórych modeli – bezstykowo w niewielkiej odległości od źródła napięcia.
PROLINE 10544; KNIPEX 12 74 180 SB
W pracach elektrycznych pomocne są przyrządy ułatwiające wyszukiwanie przewodów elektrycznych i profili metalowych w ścianach. W zależności od typu urządzenia można nimi penetrować przestrzeń na różnych głębokościach i w różnych materiałach, z jakich wykonane są ściany. Odczytu wyniku pomiaru dokonuje się za pomocą diod LED lub na ekranie LCD.
Ściągacz izolacji automatyczny Högert Technik HT1P187 z korpusem wykonanym z włókna szklanego. (Fot. Högert Technik)
Tylko wykwalifikowany elektryk może pracować na urządzeniach znajdujących się pod napięciem. Narzędzia do takich prac są specjalnie zaprojektowane, a materiały izolacyjne je pokrywające są wykonane z tworzywa barwionego na czerwony lub czerwono-żółty kolor spełniającego wymagania norm bezpieczeństwa. Są to różnego rodzaju wkrętaki, obcinaki, szczypce, płaskie klucze.
PROLINE 10937
Wkrętaki to bardzo popularne narzędzie w pracach elektrycznych. Trzony wkrętaków są pokrywane tworzywem izolującym, jedynie odsłonięty jest fragment 15- lub 18-milimetrowej końcówki narzędzia, co umożliwia pracę pod napięciem zmiennym 1000 V. Znak podwójnego trójkąta i dodatkowo napis 1000 V jest potwierdzeniem spełnienia normy VDE.
Wielkości wkrętaków są dobierane do wielkości łba wkrętu i momentu, jaki są w stanie wytworzyć do wkręcenia lub wykręcenia wkrętu. Użyte materiały decydują o jego trwałości. Przy doborze wkrętaka trzeba zwrócić uwagę na rodzaj stali, konstrukcję grota i rękojeści. W profesjonalnych wkrętakach stosuje się wysokogatunkową stal, aby osiągnąć dużą trwałość narzędzia i przenoszenie dużych momentów, trzon jest wykonywany ze stali stopowej chromowo-wanadowo-molibdenowej, całościowo hartowany do twardości powyżej 50 HRC.
Trzon wkrętaków ma kształt okrągły lub sześciokątny, zazwyczaj jest niklowany lub chromowany, rzadziej czerniony. Grot może być czerniony (oksydowany), niklowany lub chromowany i pokryty różnymi powłokami: nasypem diamentowym, wolframowo-karbidowym lub nacinany laserowo. Pokrycia i obróbka laserowa zwiększają powierzchnię tarcia narzędzia z gniazdem wkrętu i redukują tzw. efekt wyślizgiwania się (come- out). Kształt grota stanowi o nazwie wkrętaka i jego przeznaczeniu. Najczęściej stosowane są groty do śrub, typu Phillips, Torx, Pozidriv, sześciokątnych.
Należy zwrócić uwagę na ukształtowanie rękojeści. W profesjonalnych rozwiązaniach cylindryczny kształt rękojeści o mniejszej średnicy umożliwia łatwe i szybkie dokręcanie oraz odkręcanie śrub. Dobrana długość rękojeści zapewnia właściwe ułożenie palców do szybkiego i precyzyjnego obracania wkrętakiem. Grot wkrętaka może mieć końcówkę magnetyczną, przytrzymującą wkręt, co ułatwia jego wkręcanie.
Zestaw kompaktowych wkrętaków Wiha PocketMax Family. (Fot. Wiha)
Każdy elektryk powinien być wyposażony w ściągacz izolacji. Konstrukcja przewodów i kabli zależy od zastosowania, a to decyduje o rodzaju ściągacza izolacji, który odizolowuje żyły przewodów elektrycznych, aby np. dołączyć złącza czy połączyć je z gniazdem elektrycznym. Rodzaj krawędzi tnących jest zależny od materiału ściąganej izolacji: emalia, guma, kynar, PUR, PVC, silikon, teflon, tworzywa sztuczne. Ze względu na budowę wśród przewodów i kabli elektrycznych wyróżnia się: okrągłe, płaskie, pojedyncze, wielożyłowe, nawojowe, koncentryczne, UTP (skrętka).
PROLINE 28423
Cięcie izolacji najczęściej następuje po obwodzie lub wzdłuż przewodu. W przypadku cięcia istotna jest regulacja głębokości, którą należy ustalić doświadczalnie przez śrubę. W ten sposób zabezpieczamy się przed przecięciem żyły lub oplotu w kablu koncentrycznym. Z drugiej strony za płytkie cięcie spowoduje, że izolacji nie będzie można ściągnąć.
Jednym z najważniejszych parametrów jest rodzaj materiału ostrza do cięcia izolacji. Od niego zależeć będzie trwałość narzędzia i ostrość krawędzi tnących. Stosowane są różne rodzaje stali, opisywane współczynnikiem twardości uzyskanym przez skład i obróbkę termiczną i mechaniczną. Do najpopularniejszych należą stale: specjalna stal narzędziowa, hartowana olejowo, chromowo-wanadowa, wanadowa hartowana w oleju, kuta stopowa hartowana i odpuszczana, SK5, węglowa. Ważne są też tworzywa, z których są wykonywane obudowy i rękojeści narzędzi, aby były trwałe. Najczęściej są używane tworzywa sztuczne, np poliamid wzmocniony włóknem szklanym. W narzędziach profesjonalnych ważna jest obudowa i ergonomia wykonania rękojeści.
© 2024 InfoMarket