Parownice

To jedne z najskuteczniejszych i najbardziej funkcjonalnych urządzeń AGD. Są idealnym rozwiązaniem do czyszczenia, mycia, wygładzania tkanin czy prasowania.

Co więcej, ich zakres możliwości jest o wiele szerszy, bowiem dzięki specjalnym końcówkom możemy dokonać wielu czynności związanych z czyszczeniem czy konserwacją, poczynając od specjalistycznego mycia fug, a kończąc na usuwaniu starych tapet ze ścian za pomocą specjalnej końcówki. Parownice są niezwykle skuteczne w działaniu i są w stanie poradzić sobie z większością uporczywych zabrudzeń, które są poza zasięgiem odkurzaczy (także piorących), czyścików czy mopów.

Ogólna charakterystyka parownic

Parownice wyglądem przypominają zazwyczaj odkurzacze kompaktowe. Choć są mniejsze gabarytowo, to ich zastosowanie oraz możliwości są dużo, dużo większe. Docierają do miejsc, do których nie dotrze szczotka czy ssawka odkurzacza, i są w stanie wyczyścić najbardziej uporczywy brud czy plamę w sposób niezwykle higieniczny. Idealnie sprawdzą się w domach, w których mieszkają alergicy lub rodziny z małymi dziećmi, gdzie utrzymanie higieny na wysokim poziomie jest priorytetem. Najważniejszym elementem takiego urządzenia jest bojler, który doprowadza wodę do wrzenia. To, jaka woda zostanie użyta, wpływa na czas nagrzewania się urządzenia – im cieplejsza, tym jest on krótszy. Tak naprawdę parownica jest gotowa do pracy już po kilku minutach.

Zasada działania i wytwarzane ciśnienie

Po napełnieniu zbiornika z wodą należy poczekać do czasu osiągnięcia odpowiedniej temperatury. Zbiornik nie powinien być napełniony do pełna. W parownicach powinno się stosować wodę zwykłą lub destylowaną – w zależności od twardości wody z kranu i zaleceń producenta.

Wraz ze wzrostem temperatury wzrasta także ciśnienie w zbiorniku. To właśnie te parametry odgrywają kluczową rolę w działaniu parownicy. Ciśnienie w takich urządzeniach może osiągnąć wartość od 3 do 5 bar. Takie ciśnienie oznacza, że para opuszcza urządzenie z prędkością ok. 170 km/h. To z kolei sprawia, że nie ma zabrudzenia, z którym parownica sobie nie poradzi. Gorąca para, powstała przez podgrzanie wody w bojlerze, przedostaje się na zewnątrz za pomocą specjalnej dyszy. Warto pamiętać, aby wodę pozostałą w rurze wypuścić przed ponownym użyciem parownicy. Prezentowane przez nas parownice to urządzenia przystosowane wyłącznie do użytku domowego, choć bez problemu znaleźć można nieco bardziej zaawansowane sprzęty, np. do gastronomi czy mycia wielkopowierzchniowych supermarketów czy magazynów. Tego typu urządzenie sprawdzi się doskonale we wszelkich niemal warunkach.

Budowa parownic: korpus

W sekcji artykuły pomocnicze - budowa, zaprezentowaliśmy przykładową budowę parownicy marki Kärcher, kształtem przypominającą kompaktowy odkurzacz. Składa się ona z korpusu, w którym znajdują się generator pary, kontrolki, włącznik oraz zawór bezpieczeństwa, pozwalający nagrzać się wodzie i zabezpieczyć sprzęt przed wydostawaniem się pary wodnej. Ważną rolę odgrywa także uchwyt do przenoszenia.

W niektórych parownicach można spotkać się także z paskiem naramiennym, który jest podpięty właśnie do korpusu i pozwala na wygodne przenoszenie urządzenia – wszystko zależy od jego gabarytów. Pasek przytwierdza się do specjalnych zaczepów umieszczonych na obudowie. Oprócz klasycznych kółek znajdujących się w tylnej części urządzenia parownice mają także kółko skrętne, umieszczone z przodu urządzenia. Tam też zazwyczaj znajduje się otwór przyłączeniowy rury. Na rynku dostępne są parownice wyposażone w system dwóch zbiorników, który pozwala na uzupełnianie wody podczas pracy, bez potrzeby przerw na wystudzanie kotła. W zależności od producenta różnie ujmowana jest kwestia pojemności zbiornika na wodę. Standardowo jego pojemność wynosi 0,5 do 1 l. W wypadku modeli z systemem dwóch zbiorników podaje się pojemność obydwu – zazwyczaj wynosi ona 0,5 l dla bojlera i 0,8 l dla zbiornika wyrównawczego.

Wąż i pistolet parowy

To elementy, które dystrybuują parę z korpusu. Wąż odpowiada za transportowanie jej ze zbiornika do dyszy. Wąż musi być elastyczny i wykonany z dobrej jakości, bardzo trwałego materiału, który będzie odporny na uszkodzenia i uderzenia, a także wysoką temperaturę (wiele osób ciągnie urządzenie właśnie za wąż). Z korpusem łączy go specjalny otwór przyłączeniowy – z drugiej strony jest on zamocowany do pistoletu parowego, który wygląda jak końcówka w klasycznym odkurzaczu. Najczęściej to właśnie w nim znajdują się przycisk odblokowujący, przełącznik regulacji ilości pary oraz dźwignia parowa. W zależności od modelu pistolet może być wyposażony w uchwyt ułatwiający obsługę urządzenia lub umożliwiający łączenie go z korpusem.

Wielozadaniowość, dzięki końcówkom

Dołączone do sprzętu akcesoria i końcówki decydują o możliwościach sprzętu. W zestawie producent dołącza zazwyczaj od kilku do nawet kilkunastu końcówek, przeznaczonych do różnych powierzchni. Takie wyposażenie sprawia, że parownice są niemal bezkonkurencyjne dla większości urządzeń czyszczących. Standardowym wyposażeniem, dostępnym w większości parownic, jest końcówka do mycia podłóg. W sposób uniwersalny umyje wszelkie twarde powierzchnie płaskie. Do czyszczenia nierównych powierzchni lub szczelin czy krawędzi z kolei idealnie nada się dysza ręczna lub punktowa. W najbardziej rozbudowanych parownicach znaleźć można dyszę do mycia okien czy końcówkę w formie żelazka.

Zabezpieczenia w parownicach

Parownice muszą być nie tylko skuteczne, ale i bezpieczne. Stosuje się w nich wiele rozwiązań, które mają na celu ustrzec użytkownika przed poparzeniem gorącą parą, a także uszkodzeniem samego urządzenia. Pierwszym z nich jest regulator ciśnienia, który ma za zadanie utrzymać stałe ciśnienie w zbiorniku. Jeśli parownica osiągnie maksymalny poziom ciśnienia roboczego w zbiorniku, grzałka zostanie automatycznie wyłączona – uruchomi się ponownie dopiero wtedy, gdy ciśnienie spadnie na skutek poboru pary. Innym systemem chroniącym użytkownika jest termostat połączony z wyłącznikiem, który wyłącza urządzenie automatycznie wtedy, kiedy dochodzi do przegrzania czy awarii regulatora ciśnienia i temperatury. Ważne są wszelkie blokady, w tym pistoletu parowego, która zabezpiecza przed przypadkowym wydostawaniem się pary, a także przed dziećmi.

Zastosowanie parownic

Są jedną z najbardziej higienicznych i najskuteczniejszych metod walki z zanieczyszczeniami – głównie z powierzchni twardych, takich jak podłogi, glazura czy gres.

Urządzenia te z powodzeniem stosuje się do czyszczenia innych twardych powierzchni, takich jak stal, szkło, armatura kuchenna, okapy, piekarniki czy płyty grzejne.

Niektóre modele z powodzeniem poradzą sobie z odświeżaniem ubrań, a nawet ich prasowaniem, zwłaszcza kiedy przyłączymy odpowiednią końcówkę.

Do czyszczenia parowego nie nadają się miękkie tworzywo sztuczne lub niezabezpieczone drewno (gorąca para może zmienić jego strukturę). Niektóre z powierzchni (np. malowane, woskowane lub lakierowane podłogi) pod wpływem gorąca mogą stracić swój połysk lub pokrycie.

Parownica jest także dobrym urządzeniem do mycia tapicerki meblowej, tutaj jednak ważna jest technika czyszczenia. Najlepiej zrobić to, ustawiając dyszę bokiem, nie pionowo. Dzięki temu strumień pary „zdmuchnie” parę na trzymaną tuż przy niej miękką ściereczkę.

Mało kto wie, że parownicy możemy używać do wielu nietypowych prac, takich jak choćby czyszczenie akwarium, profilów okiennych czy… kwiatów. W tym ostatnim wypadku należy wybrać końcówkę rozpraszającą parę i z odległości ok. 30 cm zwilżyć twarde liście, usuwając z nich kurz.

Pamiętaj o tym!

Zbiornik nie powinien być napełniony po brzegi. W przeciwnym razie para może być zbyt wilgotna, co może spowodować nadmierne namoczenie czyszczonej powierzchni.

W parownicach powinno się stosować wodę zwykłą lub destylowaną – w zależności od twardości wody z kranu oraz zaleceń producenta.

Wodę pozostałą w rurze należy z niej wypuścić przed ponownym użyciem parownicy oraz odblokować stałe elementy do wyschnięcia.

Jeśli masz wątpliwość co do odporności czyszczonego parą materiału lub powierzchni, należy przeprowadzić próbę czyszczenia. Na niewielkiej powierzchni należy użyć pary wodnej i poczekać aż do całkowitego wysuszenia, by ocenić trwałość kolorów (reakcję podłoża).

Przy czyszczeniu powierzchni z zabrudzeń takich jak plamy z tłuszczów należy używać materiałowej powłoczki, która je zbiera. Podczas długiego czyszczenia, należy często je wymieniać, aby czyszczenie było jak najskuteczniejsze.

Należy pamiętać, że przed czyszczeniem podłóg czy bardzo zabrudzonych powierzchni należy je najpierw wstępnie dokładnie oczyścić lub odkurzyć.