Jeśli w jakimś pomieszczeniu będzie używany projektor, należy je odpowiednio zaadaptować. Oczywiście, rzutnik można po prostu postawić na stoliku i obraz wyświetlić na ścianie, jednak rozwiązaniu temu dużo brakuje do ideału zarówno pod względem jakości obrazu, jak i wygody eksploatacji.
Dlatego praktycznie niezbędne są dodatkowe akcesoria, jak uchwyty czy ekrany projekcyjne. Te pierwsze pozwolą na wygodne zamontowanie projektora, z kolei ekrany projekcyjne znacznie poprawią jakość rzucanego obrazu. Do montażu projektorów w pomieszczeniu przeznaczone są uchwyty, półki, windy i stoliki.
Uchwyty występują w dwóch typach: jako ścienne i sufitowe. Uchwyt składa się z mocowania projektora, ramienia oraz mocowania do ściany lub sufitu. Ich podstawowe parametry to rozstaw ramion oraz maksymalny udźwig. Rozstaw ramion jest regulowany, dlatego należy zwrócić uwagę na jego maksimum, które nie może być mniejsze niż rozstaw otworów montażowych w projektorze. Maksymalny udźwig również musi być większy niż masa projektora, który będzie zainstalowany. Po doborze tych parametrów można zwrócić uwagę na kolejne, czyli możliwość regulacji pochylenia w osi uchwytu i na boki. Pochylenie w osi uchwytu będzie przydatne, zwłaszcza gdy zajdzie konieczność wyświetlania obrazu na przenośnym ekranie projekcyjnym. Z kolei regulacja na boki umożliwi wyświetlenie obrazu w innym miejscu. Najlepsze uchwyty w poziomie obracają się o aż 360°. Jest to przydatne zwłaszcza w dużych salach konferencyjnych. To, czy lepszy jest uchwyt ścienny czy sufitowy, jest kwestią indywidualną. Zaletą uchwytów sufitowych jest to, że dają duże pole do regulacji odległości projektora względem ekranu. Projektor umieszczony na suficie również mniej rzuca się w oczy, co jest istotne zwłaszcza w aulach i salach konferencyjnych. Jednak ich instalacja jest bardziej skomplikowana, problemem może być zwłaszcza poprowadzenie kabli zasilających i sygnałowych. Mogą one być zakryte za specjalną maskownicą, która będzie poprowadzona po suficie, lub wkute w ścianę i umieszczone w peszlu. Przy wykonywaniu instalacji warto zastosować kable dobrej jakości, co zmniejszy ryzyko ich awarii. Kolejną wadą uchwytów sufitowych jest to, że muszą być przymocowane bezpośrednio do sufitu, odpada więc instalacja do sufitu podwieszanego. Nie zmienia to jednak faktu, że uchwyty sufitowe są znacznie popularniejsze niż ścienne. W uchwytach ściennych odległość od ekranu można regulować jedynie przez regulację długości ramienia. Jednak zamontowany na nich projektor o tej samej masie będzie wywierał mniejszą siłę na mocowanie niż w uchwycie sufitowym. Długość kabli będzie zazwyczaj również mniejsza. Przy montażu do uchwytu należy również pamiętać, że projektor będzie zawieszony do góry nogami. W menu trzeba więc przestawić go na tryb prezentacji sufitowej.
Stoliki prezentacyjne to meble, które doskonale sprawdzą się w każdym pomieszczeniu, które na co dzień nie jest przystosowane do przeprowadzania prezentacji. Podstawa jest umieszczona na kółkach, dzięki czemu łatwo można nimi manipulować, a blokada kółek zapobiega samodzielnemu przestawieniu się stolika. Regulowana wysokość pozwala na wygodne ustawienie projektora. Stoliki mogą mieć kilka półek w jednym pionie, które można przeznaczyć na umieszczenie źródła obrazu czy też materiałów pomocniczych podczas prezentacji. Innym typem są stoliki dwupółkowe typu twin, gdzie półki są umieszczone obok siebie i maja niezależną regulację, idealnie nadają się więc np. do umieszczenia projektora i notebooka, który będzie źródłem obrazu. Ciekawym rozwiązaniem są również szafki multimedialne. Są odporne i zamykane na klucz, można w nich więc schować zarówno projektor, jak i źródło obrazu. Są idealne do pomieszczeń ogólnodostępnych. Wysuwana półka na projektor sprawia, że nie trzeba wyjmować go, wystarczy wysunąć półkę i rzutnik będzie gotowy do pracy bez obaw o przegrzanie. Półki dla projektorów mogą być ciekawą alternatywą dla uchwytów ściennych, zwłaszcza gdy projektor będzie czasem przenoszony. Ustawienie projektora na półce jest mniej stabilne, ale łatwiej i szybciej można go później zdemontować. Półki występują w wersji zabudowanej i zwykłej. W tych pierwszych należy zwrócić uwagę, aby otwory wentylacyjne rzutnika nie były zasłaniane. Zła wentylacja może doprowadzić do spalenia lampy lub znacznego skrócenia jej trwałości.
Windy do projektorów to najbardziej elitarne rozwiązania, które pozwalają ukryć rzutnik, gdy nie jest on potrzebny. Napędzane są silnikiem o mocy 100–125 W/230 V. Dostępne są dwa typy rozwiązań: popularniejsze windy sufitowe oraz windy wznoszące. Te pierwsze, jak wskazuje nazwa, są montowane do sufitu, a gdy zachodzi potrzeba, winda opuszcza się na wybraną przez prelegenta wysokość i odkrywa projektor. Oczywiście, winda wystaje poza obrys sufitu, więc aby ją całkowicie ukryć, najlepiej zamontować ją w miejscu, gdzie jest sufit podwieszany. Rozmiar windy po złożeniu informuje o tym, na jaką wysokość będzie ona wystawać po złożeniu. Zasięg wysunięcia określa, o ile obniży się winda względem sufitu. Podobnie jak w wypadku uchwytów, tak i tu należy zwrócić uwagę na maksymalne dopuszczalne obciążenie windy. Windy są sterowane radiowo lub na podczerwień za pośrednictwem pilota. Windy wznoszące przeznaczone są do ukrycia projektora w podłodze bądź meblach. Oczywiście, tego typu winda nie musi służyć do ukrycia projektora, równie dobrze może być chowanym barkiem czy też tajną skrytką na wzór z tych z filmów o agencie Jej Królewskiej Mości. Windy to rozwiązania ocierające się o hi-end wśród akcesoriów do sprzętu AV. Doskonale sprawdzą się w stylowych gabinetach, salach konferencyjnych, domach czy też po prostu w pomieszczeniach, gdzie projektor mocno zaburzałby estetykę wnętrza.
Wbrew pozorom ekran nie jest mniej ważny od samego projektora. Owszem, obraz można rzucać na ścianę, jednak jej powierzchnia z pewnością nie będzie optymalnie przystosowana do wyświetlania na niej obrazu. O ile podczas prezentacji obrazów statycznych nie będzie to istotne, to są sytuacje i miejsca, w których ekran jest niezbędny, jak sale konferencyjne, w których ekran po prostu musi się znajdować z uwagi na prestiż miejsca oraz komfort zarówno prelegenta, jak i widzów. Inne zastosowanie to naturalnie kino domowe. Jeśli użytkownikowi zależy na obrazie najlepszej jakości, to chcąc nie chcąc, w ekran zainwestować po prostu musi.
W dostępnej ofercie producentów wyróżniamy następujące typy ekranów:
Ekrany przenośne mogą stać na trójnogu lub specjalnym stojaku, inne rozwiązanie to aluminiowa kaseta, która chroni ekran, gdy jest złożony, a po rozłożeniu jest również stojakiem. Ekrany przenośne najlepiej stosować wszędzie, gdzie nie można korzystać z ekranów ściennych. Będą również znakomitym rozwiązaniem w szkołach, gdzie z racji finansów jest dostępnych tylko kilka projektorów, które są przenoszone między salami. Ekran można wtedy przenosić wraz z nimi. Z racji tego ekrany przenośne mają dość ograniczone rozmiary.
Ekrany ramowe również są pewnym rodzajem ekranów przenośnych, jednak są przeznaczone do projekcji wielkoformatowej (szerokość nawet 500 cm). Z tego też powodu ich gabaryty nawet po złożeniu są uciążliwe. Ekrany ramowe nadają się do projekcji zarówno w plenerze, jak i pomieszczeniach. Z racji tego, że poza ekranem ramowym nie ma żadnego stojaka, może on być przystosowany do projekcji tylnej. Zamiast tradycyjnej powierzchni jest montowana folia do projekcji tylnej, a projektor jest umieszczony za ekranem. Sprawia to więc wrażenie supercienkiego telewizora. Rozwiązanie to jest szczególnie popularne w branży wystawienniczej i centrach konferencyjnych. Dodatkowo zastosowanie folii dotykowej może jeszcze bardziej uatrakcyjnić prezentację i wprowadzić do niej elementy interakcji. Dodatkową zaletą jest to, że przy projekcji tylnej obszar przed ekranem może być nawet jasno oświetlony. Rzutnik przeznaczony do projekcji tylnej musi mieć funkcję lustrzanego odbicia.
Ekrany ścienne są ekranami instalacyjnymi. Ekran na czas prezentacji wysuwa się z kasety, w której był schowany. Te ze sterowaniem elektrycznym mają wbudowany w ścianę przełącznik lub pilot zdalnego sterowania. Ekrany ścienne są idealne do dużych sal konferencyjnych, auli lub pomieszczeń adaptowanych do kina domowego.
Ekran projekcyjny nie zawsze jest jednak najlepszym rozwiązaniem. Po pierwsze, dobry ekran, zwłaszcza do kina domowego, swoją ceną może przewyższać nawet projektor, który wyświetla na nim obraz. Drugą kwestią jest fakt, że nie każdy użytkownik domowy ma ochotę, żeby taki ekran znajdował się w pomieszczeniu. Aby rozwiązać te problemy, ekran można namalować na ścianie. Farby projekcyjne występują w kilku kolorach (m.in. matowa biel czy też szary do projektorów kina domowego). Powierzchnia, która będzie malowana, musi być możliwie gładka. Jeśli ma być to ściana, to najlepiej by była położona na niej zeszlifowana gładź gipsowa. Powierzchnie kolorowe należy wcześniej pomalować na biało. Pierwsze malowanie jest wykonywane farbą podkładową, drugie farbą właściwą. Farbą czarną jest wykonywane obramowanie ekranu. Ekran jest gotowy zaraz po pomalowaniu, jednak najlepsze właściwości uzyskuje po około 6 tygodniach. Farbę można nakładać pędzlem, wałkiem lub pistoletem.
© 2024 InfoMarket