Dźwięk przestrzenny z soundbara

Soundbar aktywny, mimo że jest to zwarta, jednokolumnowa konstrukcja, jest w stanie obsługiwać różnorodne dekodery dźwięku przestrzennego, podobnie jak ma to miejsce w wypadku zestawów kina domowego.

Najpopularniejszymi dekoderami obsługiwanymi przez soundbary są oczywiście Dolby Digital i DTS. Droższe modele obsługują natomiast takie dekodery jak Dolby Digital Plus, Dolby ProLogic II, Dolby Pro Logic IIx, Dolby True HD, DTS 96/24 oraz DTS-HD Master Audio i DTS Neo:6.

Wrażenie przestrzenności może być wytwarzane dzięki odpowiednio dużej liczbie głośników w listwie soundbarowej i odpowiedniemu ich rozstawieniu. Do zwiększenia wrażenia efektu surround wykorzystuje się różnorodne algorytmy i cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Mogą one sprawić, że nawet sygnał audio, który w oryginale jest stereofoniczny, będzie przetworzony na wielokanałowy. W generowaniu dźwięku przestrzennego niezwykle pomocne są wszelkie odbicia fal dźwiękowych od ścian i sufitu pomieszczenia, co sprawia, że do użytkownika dociera nie tylko dźwięk bezpośredni generowany przez przetworniki elektroakustyczne soundbara, ale i dźwięk odbity (a więc nieco opóźniony w stosunku do bezpośredniego).

Producenci soundbarów stosują rozmaite autorskie rozwiązania techniczne, które odpowiadają za wytwarzanie realistycznego dźwięku przestrzennego z wykorzystaniem listwy soundbarowej. Przykładami takich technik są np. Ambisound (wykorzystywany w soundbarach Philipsa), DOVS (Digitally Optimized Virtual Surround, stosowany w soundbarach firmy Boston Acoustics), SDA Surround (Stereo Dimensional Array Surround, system opracowany przez inżynierów firmy Polk), Wave (technika stosowana w urządzeniach marki Harman Kardon).